Με αυτά θα κάνει τα πρώτα του βήματα, θα γνωρίσει τον κόσμο, θα τρέξει στην αγκαλιά σας...
Τα ποδαράκια του αξίζουν τη φροντίδα σας.
Τα πρώτα χρόνια της ζωής του, τα πόδια συνεχίζουν να αναπτύσσονται ως εξής:
Τα νεογέννητα έχουν επίπεδα πέλματα με γυριστά δαχτυλάκια, μικρή φτέρνα και μια στρώση λίπους που προστατεύει τα ευαίσθητα οστά στο εσωτερικό τους.
Στους τρεις μήνες, το μωρό θα μπορεί να κλωτσά και να τεντώνει τις γάμπες και τα πέλματά του. Με τις κινήσεις αυτές το μωρό εξερευνά τις δυνατότητές του ενώ οι μυς και τα οστά αναπτύσσονται και δυναμώνουν.
Στους έξι μήνες, το βρεφικό ποδαράκι εξακολουθεί να αποτελείται ουσιαστικά από χόνδρους και δεν είναι ακόμα δυνατό ώστε να μπορεί να σηκώσει το βάρος του χωρίς την δική σας υποστήριξη. Όταν το κρατάτε όρθιο στα πόδια σας πειραματίζεται με το βάρος του και κουνιέται πάνω - κάτω λυγίζοντας τα γόνατά του.
Έως την ηλικία των 10 μηνών, τα περισσότερα μωρά αρχίζουν να μπουσουλάνε. Οι πρώτες απόπειρες θα φανούν ίσως παράξενες, αφού υπάρχει η πιθανότητα να ξεκινήσουν να μπουσουλάνε προς τα πίσω! Αυτό συμβαίνει γιατί τα χέρια τους είναι πιο δυνατά από τα ποδαράκια τους. Υπάρχουν, βέβαια, και βρέφη που δεν ολοκληρώνουν το στάδιο του μπουσουλήματος και από την καθιστή στάση αρχίζουν απευθείας να περπατούν καθώς στηρίζονται από τα έπιπλα.
Μετά τους 10 μήνες, το μωρό διαθέτει ικανοποιητικό έλεγχο των κάτω άκρων και μπορεί σιγά-σιγά να σηκώνει το βάρος του. Στο στάδιο αυτό ανακαλύπτει ότι μπορεί να σηκώνει το κορμί του όρθιο, στηρίζει στα κάγκελα του κρεβατιού ή σε κάποιο άλλο έπιπλο. Αρχικά δεν μπορεί να ισορροπεί καλά, γι' αυτό πιάνεται από τα έπιπλα ή περιμένει από κάποιον ενήλικο να το «σώσει» κάθε φορά που σφηνώνεται σε κάποια γωνιά ή κάγκελο.
Μετά τους 12 μήνες, το παιδί καταφέρνει να στηρίξει το σωματικό του βάρος περισσότερο στα πόδια του και λιγότερο στα έπιπλα. Η αυτοπεποίθησή του τότε αυξάνεται, επιτρέποντάς του να καλύπτει μικρές αποστάσεις, και τελικά να περπατά και να στέκεται όρθιο χωρίς βοήθεια. Την περίοδο που το μωρό μαθαίνει να μπουσουλάει και να στέκεται, οι μύες και οι σύνδεσμοι των ποδιών του δυναμώνουν, προετοιμαζοντας το για το στάδιο του περπατήματος.
Αφήστε το να κυκλοφορεί με γυμνά πόδια όσο το δυνατόν περισσότερο, γιατί μπορεί έτσι να ισορροπεί ευκολότερα, ενώ ταυτόχρονα βοηθιέται η φυσιολογική ανάπτυξη μυών και οστών. Αν κάνει κρύο, φορέστε του κάλτσες που δεν γλιστράνε για να κρατήσετε τα πέλματά του ζεστά.
Μεταξύ 16 και 18 μηνών, το παιδί μπορεί να κάνει τρία-τέσσερα βήματα συνεχόμενα.
Στα δύο του χρόνια, ο πιθανές δυσκολίες έχουν ξεπεραστεί, και το παιδί μπορεί να πηδάει και να τρέχει. Το κάτω μέρος του ποδιού έχει πλέον αποκτήσει σαφές σχήμα και οι καμάρες έχουν αρχίσει να σχηματίζονται, αν και τα πέλματά του εξακολουθούν να φαίνονται επίπεδα.
Στα πέντε του χρόνια, διαθέτει καλοσχηματισμένες καμάρες και χρησιμοποιεί τα πόδια του σχεδόν το ίδιο καλά με έναν ενήλικο, τοποθετώντας στο έδαφος πρώτα τη φτέρνα του και όχι όλο το πέλμα. Μπορεί, ωστόσο, τα πόδια του να δείχνουν ακόμα στραβά, αλλά αυτό είναι φυσιολογικό. Οι γάμπες του ισιώνουν περισσότερο, όταν φτάνει στα έξι του χρόνια. Από αυτό το χρονικό σημείο, το πόδι αναπτύσσεται με πιο αργό ρυθμό, μεγαλώνοντας ένα νούμερο κάθε χρόνο.
