Πλατυποδία στα παιδιά |
Πλατυποδία είναι η ελάττωση του ύψους ή και η εξάλειψη της ποδικής καμάρας με σύγχρονη βλαισότητα της πτέρνας. Φυσιολογικά η ποδική καμάρα αρχίζει να αναπτύσσεται μετά την ηλικία των 12 – 18 μηνών, αφού δηλαδή το βρέφος αρχίζει να περπατά και ολοκληρώνεται γύρω στα 5 – 6 χρόνια.
Είναι φυσικό στη περίοδο αυτή η ποδική καμάρα να είναι ελαττωμένη, γι” αυτό μόνο εφόσον συνοδεύεται από βλαισότητα της πτέρνας, το εύρημα αυτό αξιολογείται .
Η φυσιολογική χαλαρότητα των αρθρώσεων του ποδιού φθάνει στην ακμή της σε παιδιά 2 με 3 χρονών και μετά βαθμιαία υποχωρεί. Στην ηλικία των 2 χρονών, σχεδόν 97% των φυσιολογικών παιδιών έχουν κάποιο βαθμό πλατυποδίας. Μέχρι την ηλικία των 10 χρονών, μόνο το 4% παραμένουν με πλατυποδία. Η επίδραση του παπουτσιού στην ανάπτυξη του ποδιού είναι αμφισβητήσιμη γιατί η εξέταση μεγάλων ομάδων πληθυσμού πρωτόγονων φυλών, σε σύγκριση με λαούς που φορούν παπούτσια, έδωσε σχεδόν ίδια ποσοστά πλατυποδίας.
Η Πλατυποδία διακρίνεται σε:
- Χαλαρή Πλατυποδία: Είναι κατά κανόνα αμφοτερόπλευρη και οφείλεται συνήθως σε χαλαρότητα των συνδέσμων του άκρου ποδός. Λιγότερο συχνά παρατηρείται σε εξωτερική στροφή των σκελών, σε βλαισά γόνατα, βραχύ αχίλλειο τένοντα κ.λπ.
- Δύσκαμπτη Πλατυποδία: Ο ασθενής (εκτός από την περίπτωση του κάθετου αστραγάλου), συνήθως είναι έφηβος ή άτομο μεγαλύτερης ηλικίας και παραπονείται κυρίως για πόνο και δυσκαμψία στα πόδια. Τα αίτια μπορεί να διακριθούν σε συγγενή και επίκτητα.
Στα επίκτητα ανήκουν:
1, Κατάγματα ενδαρθρικά της πτέρνας ή του αστραγάλου
2, Φλεγμονές της αστραγαλοπτερνικής άρθρωσης (φυματιώδης, ρευματοειδής κ.λπ.)
Συμπτωματολογία:
Τα παιδιά κατά κανόνα δεν παραπονούνται για πόνο ή άλλα ενοχλήματα. Οι γονείς όμως συνήθως αναφέρουν ότι τα παιδιά τους παρουσιάζουν εύκολα κούραση, συχνές πτώσεις και κάπως άχαρο και ασταθές βάδισμα, συγκρινόμενα με τα συνομήλικά τους υγιή παιδιά. Επίσης αναφέρουν γρήγορη φθορά και παραμόρφωση των υποδημάτων.
Το νηπιακό πόδι έχει λιπώδη ιστό κάτω από την καμάρα του. Όταν το παιδί αρχίζει να περπατά, ενδέχεται να εμφανίζεται η καμάρα αλλά εξαφανίζεται όταν το πόδι φορτίζεται.
Κλινική Εικόνα:
-
Πτώση της επιμήκους καμάρας, ιδίως σε φόρτιση, δηλ. κατά την όρθια στάση
-
Επανεμφάνιση της καμάρας με το πόδι σε μη φορτιζόμενη θέση
-
Προεξοχή ή όχι της κεφαλής του αστραγάλου προς την έσω πλευρά του ποδιού
-
Απαγωγή του πρόσθιου μέρους του ποδιού από την αστραγαλοσκαφοειδή άρθρωση
-
Βλαισότητα της πτέρνας
-
Εμφάνιση βραχέος αχίλλειου τένοντα
Κλινική εξέταση:
Η ποδική καμάρα δεν υπάρχει κατά τη γέννηση του παιδιού, αναπτύσσεται δυναμικά και παίρνει την τελική μορφή περί την ηλικία των 5 ετών. Η ωρίμανση του πέλματος και κατ” επέκταση του ποδιού γίνεται περί την ηλικία των 14-15 ετών (νωρίτερα στα κορίτσια).
Ακτινολογική μελέτη: Στα ασυμπτωματικά παιδιά σπάνια ζητείται ακτινογραφία, σε συμπτωματικά παιδιά όμως πρέπει να γίνει πλάγια και προσθιοπίσθια ακτινογραφία των ποδιών σε στήριξη.
Θεραπεία: ανάλογα με το βαθμό της παραμόρφωσης και της φιλοσοφίας του ποδίατρου, του ασθενούς και του περιβάλλοντός του, έχουμε διάφορα είδη θεραπείας, συντηρητικής και χειρουργικής.
Συντηρητική θεραπεία:
Στόχος της είναι η πρόληψη της επιδείνωσης της παραμόρφωσης, ενώ ταυτόχρονα πρέπει να επιτυγχάνεται και η μόνιμη διόρθωση. Τυπικά αυτό εξασφαλίζεται με την εφαρμογή κάποιας υποστήριξης της ποδικής καμάρας.
Περιπτώσεις χαλαρής πλατυποδίας ελαφρού μέχρι μέτριου βαθμού είναι ανώδυνες και δεν χρειάζονται ιδιαίτερη θεραπεία. Όταν η βλαισότητα της πτέρνας ξεπερνά το μέτριο, η εφαρμογή ορθοπεδικών υποδημάτων με ανύψωση του τακουνιού από το έσω μέρος κατά 3 χιλ. περίπου μαζί με σύγχρονη ενίσχυση της καμάρας βοηθάει στη διόρθωση της θέσης του ποδιού και στη σωστή ανάπτυξή του. (δεν συνίσταται ειδικά πέλματα πλατυποδίας).
Συμβουλές:
Αποφύγετε να περπατά το παιδί ξυπόλυτο στο πάτωμα και προτρέψτε το να περπατά, το καλοκαίρι, ξυπόλυτο στη παραλία.